Reprodüktif Dönemdeki Kadınların Premenstrüel Sendrom Konusunda Bilgi, Tutum ve Davranışlarının Değerlendirilmesi

Öz

Amaç: Bu çalışmada Premenstrüel Sendrom konusunda reproduktif dönemdeki kadınların bilgi, tutum ve davranışlarının değerlendirilmesi amaçlandı.

Yöntem: Kesitsel tipteki bu çalışma; 07.12.2023-17.12.2023 tarihleri arasında Karabük Eğitim ve Araştırma Hastanesi Aile Hekimliği Polikliniğine başvuran 228 hasta ile yapıldı. Çalışmada erkekler, reproduktif dönemde olmayan kadınlar, gebeler, yabancı uyruklular ve araştırmaya katılmaya gönüllü olmayanlar çalışma dışı bırakıldı. Çalışmada örneklem seçimi yapılmadı ve tüm gönüllüler çalışmaya dahil edildi. Çalışmada literatür taraması ile oluşturulan üç bölümden ve 35 sorudan oluşan anket formu yüz yüze uygulandı.

Bulgular: Çalışmada; kronik hastalık varlığı ile dismenore (p=0,033) ve kronik hastalık varlığı ile düzenli adet görme (p=0,021) arasında anlamlı ilişki mevcuttu. Doğum kontrol hapı kullanma durumu ile düzenli adet görenler arasında (p=0,019) ve adet döneminde yaşanan fiziksel şikayetler ile dismenore arasında (p=0,002) istatistiksel olarak anlamlı ilişki tespit edildi. Adet döneminde yaşanan ruhsal şikayetlerle; dismenore ve düzenli adet görme arasında (sırasıyla p<0,001, p=0,028) ayrıca akrabalarında PMS olma durumu ile dismenore arasında(p=0,011) istatistiksel olarak anlamlı ilişki saptandı. Dismenore ve adet düzeni sosyodemografik verilere göre değerlendirildiğinde, katılımcıların %60,1’inde dismenore olduğu, %77,2’sinin düzenli adet gördüğü, %76,3’ünün PMS’nin yaşam kalitesini olumsuz etkilediğini düşündüğü, %74,6’sının beslenmeye dikkat edilmesini doğru bulunduğu, %75’inin fiziksel aktivitenin PMS’nin daha hafif geçirilmesini sağladığını düşündüğü tespit edildi. Bireylerin dismenore ve adet düzeninde; öğrenim durumu (sırasıyla p=0,847; p=0,661), medeni hal (sırasıyla p=0,351; p=0,852), çocuk varlığı (sırasıyla p=0,657; p=0,779), doğum yapanlarda doğum yapma şekli (sırasıyla p=0,478; p=0,372), ekonomik durum (sırasıyla p=0,458; p=0,550), düzenli kullanılan ilaç varlığı (sırasıyla p=0,844; p=0,280), ilk adet görme yaşına (sırasıyla p=0,111; p=0,591) göre istatistiksel olarak anlamlı fark görülmedi.

Sonuç: Araştırmada elde edilen bulgular ışığında kadınların PMS’nin fiziksel ve psikolojik olumsuz etkilerinin olduğunu düşündükleri belirlendi. PMS ile ilgili araştırmaların artmasının özellikle birinci basamak sağlık kuruluşlarında görev yapan aile hekimlerinin premenstrüel sendromla başvuran hastalara yaklaşımda farkındalık yaratacağı düşünülmektedir.