Adana’da İki Hastanede Gerçekleştirilen Karın Duvarı Fıtık Onarımlarında 20 Yılda Ne Değişti?

Öz

Amaç: Bu çalışmada, Adana ilinde iki büyük hastanenin genel cerrahi kliniğinde yapılan ameliyatların kayıtları incelenerek karın duvarı fıtık onarımları ile ilgili son yirmi yıldaki gelişmelerin değerlendirilmesi amaçlandı.

Yöntem: Kesitsel ve tanımlayıcı nitelikteki çalışma iki aşamada gerçekleştirildi. Birinci aşamada 01.01.1999-31.12.1999 tarihleri arasında T.C. Sağlık Bakanlığı Adana Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde, ikinci aşamada ise ilkinden 20 yıl sonra 01.01.2019-31.12.2019 tarihleri arasında T.C. Sağlık Bakanlığı Adana Seyhan Devlet Hastanesi’nde yapılan karın duvarı fıtık onarımları retrospektif olarak değerlendirildi. Vakaların yaş, cinsiyet, fıtık tipi, fıtığın tek ya da çift taraflı olması, ameliyatın acil ya da elektif yapılması, nüks gelişip gelişmemesi durumu, uygulanan ameliyat tekniği ve kullanılan mesh tipi kaydedildi ve karşılaştırıldı.

Bulgular: Araştırmanın ilk aşamasında 379 vakaya 391 çift taraflı onarım yapıldı. Hastaların yaş ortalamaları 49,0(±3,7) yıl olup %62,2'si(n=263) erkekti, %41,4'ü(n=157) 45-64 yaş grubundaydı. En fazla görülen fıtık tipi %72,0(n=273) ile inguinal herni idi ve bu oran erkeklerde kadınlara göre 7,8 kat daha fazlaydı. En sık uygulanan ameliyat tekniği Bassini onarımı(% 42,4, n=166) idi. Araştırmanın ikinci aşamasında 1680 vakaya 1719 çift taraflı onarım yapıldı. Hastaların yaş ortalamaları 49,4(±3,3) yıl olup %65,9’u(n=1107) erkekti, %48,6’sı(n=816) 45-64 yaş aralığındaydı. En fazla görülen fıtık tipi %50,4(n=848) ile inguinal herni idi ve bu oran erkeklerde kadınlara göre 16,6 kat daha fazlaydı. En sık uygulanan ameliyat tekniği Prolene Mesh Herniorafi(%73,1, n=1257) idi.

Sonuç: Son 20 yılda karın duvarı fıtıklarında cerrahi onarım tekniklerinin çok değiştiği, Bassini, Shouldice, Halsted, McVay gibi tekniklerin yerini daha az nüks, daha az kronik ağrı ve daha hızlı iyileşme süresi sağlayan prostetik mesh ve laparoskopik onarımların aldığı saptandı.

.